VERTRAAGDE SPRAAKONTWIKKELING

Een spraakstoornis kan omschreven worden als het niet of verkeerd uitspreken van een bepaalde klank, van meerdere klanken of van klankverbindingen. Dit wordt ook wel een articulatiestoornis genoemd. De spraakontwikkeling verloopt volgens een bepaald patroon en is ongeveer rond het vijfde levensjaar voltooid. Alle klanken en klankverbindingen kunnen dan gebruikt worden, wel kunnen er nog toevallige vervangingen van een klank door een andere klank plaats vinden. Als een kind op driejarige leeftijd nog onverstaanbaar spreekt is het verstandig om een logopedist raad te plegen. Een overzicht van de minimum spreeknormen voor kinderen treft u hier aan.

Slissen
Verkeerd spreken kan een gevolg zijn van afwijkende mondgewoonten, maar kunnen ook op zichzelf staan. Bij de uitspraak van de t,d, n, l, s, of z is dit zichtbaar en soms hoorbaar. We spreken dan van slissen.

Stotteren
Wanneer de spraak niet vloeiend is kan er sprake zijn van het herhalen van klanken, lettergrepen of woorden, het verlengen van klanken of het blokkeren van de spraak. Dit kan zorgen voor begeleidende symptomen zoals het meebewegen van het hoofd/gezicht of lichaam(sdelen), het vermijden van klanken of woorden en het vermijden van spreeksituaties. De oorzaak is een zwakke aanleg voor timing van de spraakbewegingen. Deze aanleg kan erfelijk zijn. Bij twijfels over stotteren bij kinderen is het belangrijk om advies te vragen bij een logopedist. Door vroeg in te grijpen kunnen ernstige stotterproblemen voorkomen of beperkt worden.

Broddelen
Dit is een stoornis in het spreken die gekenmerkt wordt door monotoon, snel, aritmisch en rommelig spreken. Het komt zowel bij kinderen als bij volwassenen voor.